Marshmallow & Hot Dog vorken

Marshmallows klinken ontzettend Amerikaans en doen gelijk denken aan s’mores. Maar loop in Frankrijk een goede patisserie binnen en funky gekleurde blokjes marshmallow – uiteraard handgemaakt – staren je aan. Wat is de historie van deze zoetigheden, die wij in de volksmond dan weer spekkies noemen?

Wist je dat marshmallows in Frankrijk vroeger bij de apotheek werden verkocht? De zachte spekjes werken namelijk heel goed tegen keelpijn.
Fransen noemen ze guimauves – prachtig woord – en ze lagen vroeger in lange, pastelkleurige repen naast elkaar. Soms met een knoop erin en wilde je een guimauve, dan werd er een stukje voor je afgeknipt.
In Frankrijk kom je ze nog weleens tegen: van die lange strengen marshmallow, in smaken die variëren van anijs tot viooltjes en oranjebloesem. Loop eens binnen bij een winkel van À la mère de famille of het foodie paradijs La Grande Épicerie in Parijs.
Marshmallow Roasters & Hot Dog Forks. Voor velen van ons begon het allemaal met een stok, een marshmallow en een Vreugdevuur. Misschien kampeerde je met je scouting troep en het vertellen van spookverhalen en het maken van kleverige s’mores.
Herinneringen als deze zijn zo gewoon dat het roosteren marshmallow & hotdogs boven een open vuur een echte Amerikaanse gebruik. Vandaag de dag zijn onze achtertuin met vuurkorven zo populair, dan hoef je niet naar een camping te gaan om te genieten van onze roostervorken. Stap gewoon in de achtertuin en geniet ervan.
Met Rome Producten bieden we met trots ’s werelds grootste selectie hotdog & marshmallowvorken. Van grillig tot werkpaard – Van compact & uitbreidbaar tot enkele meters lang – Van impulsaankoop low end tot dik maatmetaal – Rome Outdoor Cookware is de naam in originele roosteren vorken.

Marshmallow & Hot Dog vorken van Rome Cookware zijn ideale producten om diverse lekkernijen te bereiden.

Marshmallo

Een spekje is snoepgoed dat in Vlaanderen ook nonnenbil of meiskesvlees wordt genoemd. Een andere naam ervoor is witte drop en in het Engels heet het marshmallow. Het is een sponzige zoete substantie die, in de moderne variant, is gemaakt uit suiker of maïsstroop, opgeklopt eiwit, geweekte gelatine, Arabische gom en kleur- en smaakstoffen.

In het traditionele recept gebruikte men altheasiroop, een extract uit de wortel van heemst (Althaea officinalis), een plant die ook wel kaasjeskruid of marshmallowplant wordt genoemd.
Bij de bereiding wordt aangemaakte substantie geëxtrudeerd en in stukken gesneden die in maïszetmeel en poedersuiker gerold worden om de plakkerige substantie te bedekken.

Spekjes worden als snoepgoed gegeten of in mini-versies op warme chocolademelk gestrooid, of bijvoorbeeld als bestanddeel aan schepijs toegevoegd. Ook wordt er nogal eens met spekjes als toevoeging in allerlei recepten geëxperimenteerd. Populair, vooral in de Verenigde Staten, is het roosteren van de kussentjes boven een kampvuur of barbecue, waarbij de buitenkant krokant en de binnenkant dik vloeibaar wordt. De kunst is het druipende goedje aan het stokje te houden totdat het ‘gaar’ is.

In België en Nederland worden de echte marshmallows, zoals ze in de Verenigde Staten gebruikelijk zijn, in veel supermarkten en gespecialiseerde winkels verkocht.

Afkomst van de Marshmallow plant

Maar waar komen deze zoetigheden eigenlijk vandaan? Het schijnt dat marshmallows al rond 2000 voor Christus werden gegeten. Eerst door de Grieken en Romeinen, later in het Oude Egypte. Ook moet je je voorstellen dat ze er toen niet zo uitzagen als nu, in plaats daarvan werden stukjes van de wortel van de marshmallow plant gekookt met honing of suiker om het te zoeten.

Het dikke mengsel werd gezeefd, gekoeld en daarna pas gegeten. Niet omdat het lekker was, maar vanwege de medicinale werking ervan: ook toen al wist men dat het goed hielp tegen keelpijn en verkoudheid.
Maar wacht even, zei je daar marshmallow plant? Ja. De Althaea officinalis is een plant met witte bloemen en roze meeldraden en de plant groeit het liefst in moerassige grond en daar komt ook meteen de naam vandaan: het woord marshy betekent moerassig. Het is het sap van de stengels van de plant die destijds werden gebruikt.

De zoetigheden begonnen pas meer te lijken op de zoete traktatie die wij nu eten rond 1850. Men schrijft in een boek over eten en koken dat de Fransen het sap van de marshmallow plant mengden met eieren en suiker, tot ze een schuimige, marshmallow-achtige substantie overhielden. Die goten ze in een langwerpige vorm die was bestoven met maizena en daarna moesten de marshmallows 1 à 2 dagen drogen.
Tegenwoordig gebruiken we de marshmallow plant niet meer: gelatine is de vervanger geworden. Daarmee konden marshmallows makkelijker en op grotere schaal worden geproduceerd. Vanaf 1900 begon de massaproductie ongeveer, waarmee het snoepje vooral in Amerika ontzettend populair werd. En ook in Nederland kun je in elke supermarkt wel een zak marshmallows of spekkies krijgen.

Handgemaakte marshmallows

Net als koekjes, meringues en toffees is het inmiddels weer helemaal in trek om ambachtelijke marshmallows te maken, liefst in bijzondere smaken. Héél tof zijn de marshmallows van het Britse bedrijf The Marshmallowist. Zij brachten een kookboek uit met hun recepten en da’s maar goed ook. Want hun marshmallows, met smaken als bosbes & gin en aardbei-basilicum wil je thuis namaken.

Bereiden van Marshmallow

Laat 3 blaadjes gelatine weken in water en vet de brownievorm in en bekleed met bakpapier. Breng 1/3 suiker met 1/3 water in een steelpan zachtjes aan de kook. Knijp de gelatine uit en voeg toe aan het suikerwater en roer totdat de gelatine helemaal is opgelost. Neem de pan van het vuur en voeg een snufje zout, 1½ tl vanille-extract toe en schenk het mengsel over in een kom. Mix met een handmixer ca. 5 min. op de hoogste stand tot het mengsel in volume is verdubbeld. Voeg 10 druppels blauwe kleurstof en 5 druppels rode kleurstof toe en mix tot alles goed gemengd is. Schep het mengsel in de brownievorm en druppel nog 10 druppels blauwe kleurstof over het mengsel. Maak met een satéprikker cirkelende bewegingen door het mengsel zodat er een gemarmerd patroon ontstaat.
Herhaal stap 1 t/m 6 stappen nog twee keer en schep de lagen bovenop elkaar in de brownievorm. Voeg bij de tweede laag marshmallow 8 druppels gele kleurstof toe zonder te marmeren. De laatste laag wordt – ook zonder te marmeren, gekleurd met 15 druppels rode kleurstof waardoor deze lichtroze kleurt. Laat 2 uur afkoelen in de koelkast. Neem de marshmallow uit de vorm en bestrooi met poedersuiker. Strooi poedersuiker op het mes en snijd in 24 blokjes.

Bewaartip:

De marshmallows zijn in een afgesloten bak 2 weken houdbaar.
Bereiding: Vanille marshmallows. Doe 100 milliliter water en de gelatineblaadjes in een kom en laat de gelatineblaadjes 10 minuten weken. Als je een standmixer hebt kun je de kom daarvan gebruiken.
Doe het water, de suiker en de glucosestroop in een pan en breng deze aan de kook. Meet de temperatuur van de suikersiroop met een (suiker)thermometer. De siroop moet gekookt worden tot 121 °C.
Zet de mixer op matige snelheid aan en mix het water-gelatinemengsel door. De blaadjes zullen nog niet oplossen, dat komt zo. Voeg de suikersiroop van 121 °C toe. Je zult zien dat de gelatine gelijk oplost.
Let op voor eventuele spatten, de suikersiroop is erg heet. Zet de mixer op de hoogste stand en klop het marshmallowmengsel door tot het op kamertemperatuur is. Voeg nu ook het merg uit het vanillestokje toe aan het mengsel.

Na verloop van tijd wordt het mengsel luchtig en wit van kleur. Het is klaar als je een fluffy en plakkerige marshmallow-massa hebt.
Doe het mengsel in een spuitzak met een gekarteld spuitmondje van 10-15 millimeter doorsnede. Leg een stuk bakpapier op het werkblad en vet dit licht in met olie. Spuit toeven van de marshmallow op het bakpapier en laat ze 12-24 uur opstijven op kamertemperatuur.
Haal de marshmallows voorzichtig van het bakpapier en wentel ze door de fijne suiker. Bewaar ze luchtdicht verpakt.